फक्त एकदा (भाग २)
एरिननं पर्समधून आपला फोन बाहेर काढून बघितला. तिच्या नवऱ्याकडून एकही मेसेज आलेला नव्हता. त्यानं तिला मार्कसोबत जिममधून बाहेर पडताना बघितलं तर नसेल ना, असं तिला वाटून गेलं. घरी परतताना या विचारानं तिला धडकीच भरली. त्याची कार पार्कींगमध्येच होती. सावकाश घरामध्ये प्रवेश करत तिनं जिमची बॅग नेहमीच्या जागेवर ठेवली आणि पुढं निघाली.
पावलांचा आवाज न करता ती किचनमध्ये पोहोचली, तेव्हा तिला बाहेरच्या खोलीतून नेहमीप्रमाणे त्याच्या घोरण्याचा आवाज ऐकू आला. तो सोफ्यावरच झोपला होता. तिथून हळूच जिन्यावर चढत असताना त्यानं अचानक डोळे उघडले.
"कुठं उंडारत होतीस एवढा वेळ ?"
तिनं काही उत्तर द्यायच्या आतच त्यानं रिमोट हातात घेतला आणि टीव्ही सुरू केला. एकामागून एक चॅनेल्स पार करत, शेवटी एका चॅनेलवर बेसबॉलची मॅच सुरू असलेली दिसली, तेव्हा तो थांबला.
"भुकेनं पोटात कावळे कोकलतायत माझ्या…"
तिथं उभी राहून विचार करताना एरिनच्या लक्षात आलं की, फक्त त्याला भूक लागल्यामुळंच तिच्या दोन तास उशिरा येण्याचा त्याला राग आला होता.
"मी.. मी सँडविच बनवून देते." त्याचं तिच्याकडं अजिबात लक्ष नव्हतं. "बाय द वे, मी दुसऱ्या एका तरुण मुलासोबत बाहेर गेले होते."
"काय म्हणालीस ? हे बघ… माझ्यासाठी पटकन काहीतरी खायला आण."
एरिनचा नवरा तिला रोज एखाद्या मोलकरणीसारखं वागवत होता, ज्याचा तिला खूप राग येई. पण आज तिला राग आला नाही. ती पटकन आत गेली आणि त्याच्यासाठी एक सॅंडविच बनवून आणलं. किचनमधून येताना सॅंडविचसोबत तिनं न सांगता एक बिअरची बाटलीसुद्धा आणली.
"मी आंघोळीला चाललेय." तिच्या बोलण्यातला एक शब्ददेखील त्यानं ऐकला नसणार, याची तिला खात्री होती.
दहा मिनिटांनंतर तिनं आपलं ठसठसणारं, पण पूर्णपणे तृप्त झालेलं शरीर गरम पाण्यात बुडवून घेतलं. मार्कचे स्पर्श आणि चुंबनं आठवत तिने डोळे मिटून घेतले.
काही दिवसांनंतर मार्क आपल्या काही मित्रांसोबत जिममध्ये व्यायाम करत होता. एक देखणी तरुण मुलगी त्याच्याकडं चालत आली. तिच्या कमनीय आणि बांधेसूद शरीराकडं निरखून बघितल्यावर त्याच्या लक्षात आलं की, ही नक्कीच कुणीतरी कॉलेज कुमारी आहे.
"हाय, तुझा टी-शर्ट मस्त आहे," तिनं स्वतःहून बोलायला सुरुवात केली. "कुठून घेतला ?"
"कपड्याच्या दुकानातून," तो हसत म्हणाला.
त्याच्या विनोदाकडं दुर्लक्ष करत तिनं आपला नाजूक हात पुढं केला, "माझं नाव हीदर."
"मी मार्क." त्यांनी हलकेच हात हलवले. ही मुलगी आज आत्ता लगेच आपल्यासोबत येऊ शकेल, हे त्याला समजलं होतं. पण त्याला तिच्यामध्ये काहीच रस वाटला नाही. "हीदर, तुला भेटून छान वाटलं, पण माझ्या आयुष्यात आधीच एक स्त्री आलेली आहे."
"अरेरे," आपल्या ऐन जवानीत तिला बहुतेक पहिल्यांदाच नकार ऐकावा लागला होता. नाराज होत ती म्हणाली, "तुझ्या नशिबातच नसेल, तर त्याला मी तरी काय करणार…?"
ती मुलगी निघून गेली तसे मार्कचे मित्र त्याची थट्टा करू लागले. पण त्याला या गोष्टीची फिकीर नव्हती. तो चालत-चालत ट्रेडमिलपर्यंत गेला आणि ट्रेडमिलवर चढत असतानाच त्यानं समोरची स्क्रीन सुरू केली. दहाएक मिनिटांनंतर शेजारच्या मशीनवर त्याला कुणाची तरी चाहूल लागली. त्यानं मान वळवून बघितलं तर, एरिन हसून त्याला विचारत होती, "हा इयर प्लग कुठं घालायचा, सांगाल का प्लीज ?”
पंधरा मिनिटांनंतर मार्कनं आपल्या घराचं दार बंद केलं आणि एरिनच्या मुलायम शरीराला आपल्या अंगावर खेचून घेतलं. आपले डोळे बंद करून ती त्याच्या ओठांचं चुंबन घेण्यासाठी सरसावली, पण तो झटकन् मागं सरकला.
"मला वाटलं तुम्ही तर म्हणत होतात…"
"होय, फक्त दोनदाच," खळखळून हसत ती म्हणाली.
***** (समाप्त) *****
Comments
Post a Comment